Θέατρο στη Βουλή για τα μάτια του κόσμου

Εγκρίθηκε στη Βουλή με ευρύτερη πλειοψηφία τροπολογία (1516/139) για την παροχή έκτακτου εφάπαξ επιδόματος ποσού ύψους 600 ευρώ στους ένστολους της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής. Υπέρ της τροπολογίας ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Ελληνική Λύση ενώ η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25 καταψήφισαν  τη συγκεκριμένη διάταξη για το ποσό αυτό θεωρώντας το ως προεκλογική παροχή παρ΄ όλο που η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτα Πούλου είχε υποστηρίξει κατά την εισαγωγική της τοποθέτηση πως το κόμμα της θα ψηφίσει υπέρ της συγκεκριμένης ρύθμισης. Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, κατά την ομιλία του στη Βουλή επί της σχετικής τροπολογίας του Υπουργείου του διευκρίνησε ότι στη χορήγηση αυτού του εφάπαξ επιδόματος θα περιλαμβάνονται και οι ένστολοι σωφρονιστικοί υπάλληλοι που υπηρετούν στις φυλακές. Τέλος ο υφυπουργός Κλιματικής Αλλαγής Ευάγγελος Τουρνάς εξήγγειλε στην Ολομέλεια της Βουλής ότι το έκτακτο επίδομα θα δοθεί και στο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος. Οι Ένοπλες Δυνάμεις όμως μένουν απ΄ έξω από αυτή τη «βροχή χρημάτων» στα σώματα ασφαλείας και οι στρατιωτικοί  θεωρούνται «ριγμένοι», κατά τη λαϊκή ρήση, έναντι των υπολοίπων συναδέλφων τους. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες από τους Πυροσβέστες, τα 600 ευρώ είναι μικτά ενώ οι δικαιούχοι θα λάβουν καθαρά στο χέρι  450 ευρώ.

Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον μιας πρωτοφανούς σε ένταση και διάρκεια οικονομικής κρίσης με τους πολίτες σχεδόν, αν όχι εντελώς, εξαθλιωμένους, επινοήθηκαν τα έκτακτα «επιδόματα» σε μια απόπειρα να «ανακουφίσουν» κάποιες ομάδες πολιτών αφού προηγουμένως σύσσωμο το «πολιτικό προσωπικό» της χώρας τους βύθισε στην απόγνωση φτωχοποιώντας τους βίαια. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες οι πολίτες εύκολα μετατρέπονται σε επαίτες περιμένοντας με αγωνία κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ως είθισται, την «οικονομική ενίσχυση» ή «βοήθημα» ή όπως αλλιώς το ονομάζουν κατά περίπτωση, για να μπορέσουν να καλύψουν κάποια βασικά έξοδά τους και αν περισσέψουν κάποια χρήματα, να μπορέσουν να χαρούν και ένα γιορτινό οικογενειακό τραπέζι. Και όλα αυτά εάν βρίσκονται βέβαια μέσα στις λίστες των «τυχερών» που καταστρώνει η εκάστοτε ηγεσία, οι οποίοι δικαιούνται τα βοηθητικά αυτά ποσά. Όλο αυτό το τεχνηέντως κατασκευασμένο και ολέθριο σχέδιο συντελεί στο διαχωρισμό για άλλη μια φορά πολιτών ανάμεσα σε ωφέλιμους και μη, δημιουργώντας κατ΄ αυτό τον τρόπο αντιπαλότητες είτε φανερές είτε υποβόσκουσες μεταξύ των ανθρώπων χωρίς ουσιαστικά να λύνει κανένα από τα ζωτικά προβλήματά τους. Με τη διαχρονική τακτική του «διαίρει κα βασίλευε» και με μισθούς πείνας οι πολίτες καταντούν να περιμένουν το ξεροκόμματο που τους πετάει η κάθε κυβέρνηση κατά την κρίση της για να χαρούν και να περάσουν κάπως πιο άνετα λίγες γιορτινές ημέρες. 

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μας εμπαίζουν κι από πάνω αυτοί που δήθεν δεν ψηφίζουν το ξεροκόμματο ισχυριζόμενοι ότι είναι προεκλογική παροχή, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν πράξει ακριβώς το ίδιο όταν βρέθηκαν στην Κυβέρνηση. Το «θέατρο του παραλόγου» πάνω στη σκηνή της Βουλής συνεχίζεται με διαφορετικούς θιάσους κάθε φορά στον ίδιο διχαστικό ρόλο που εκτελείται από όλα τα κόμματα που μας κομμάτιασαν τόσα χρόνια όλους εμάς γιατί αφεθήκαμε στις υποσχέσεις τους για βελτίωση της ζωής μας. Καταλήξαμε όμως να επιβιώνουμε σαν ζητιάνοι και αυτό πρέπει να γίνει ένα μάθημα ζωής.

Η χρονική στιγμή που βρισκόμαστε και κατά την οποία κορυφώνεται η κοροϊδία τόσων και τόσων κυβερνήσεων που πέρασαν από αυτόν τον ιερό τόπο είναι η χρυσή ευκαιρία για να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος μας και να επιλέξουμε με σοβαρότητα το μέλλον που μας αξίζει. Σταματάμε εδώ και τώρα ο,τιδήποτε μας χωρίζει και ενωνόμαστε στη βάση όλων αυτών που πραγματικά θέλουμε να ζήσουμε εμείς και οι απόγονοί μας. Με αυτή τη δύναμη και τη δυναμική που θα αποκτήσουμε με την ένωσή μας θα δομήσουμε ένα ισχυρό κράτος, μια κοινωνία δικαίου για όλους τους ανθρώπους όπου οι λέξεις επιδόματα, βοηθήματα και άλλα παρόμοια θα είναι ανύπαρκτες γιατί υποβαθμίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη σε ένα εξευτελιστικό επίπεδο. Μπορούμε και ξέρουμε να το κάνουμε αφού το δίκαιο είναι χαραγμένο μέσα μας από την ημέρα της γέννησής μας. Σε μια τέτοια στιβαρά δομημένη Πολιτεία όλοι οι άνθρωποι θα έχουν επαρκείς μισθούς για να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες αλλά και για να ασχοληθούν στον ελεύθερο χρόνο τους με ό,τι κρίνουν ότι μπορεί να τους προάγει και να τους ανελίξει. Θα είναι η Πολιτεία που αρμόζει σε Ανθρώπους-Πολίτες όπου θα εκτελείται η συλλογική βούλησή μας από τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας για εμάς τους ίδιους και όπου το προσωπικό όφελος του καθενός μας θα αντλείται από το  συλλογικό όφελος της κοινωνίας μας.

ΠΗΓΗ