Γνώση και από-γνωση

Ο κόσμος διψά για ενημέρωση ή για κουτσομπολιό; Και αν διψά για ενημέρωση, πόσο σωστά και δίκαια διαχειρίζεται την ενημέρωση αυτή;

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τον τρόπο που μας ενημερώνουν κανάλια και site και φυσικά τον τρόπο που διαχειριζόμαστε την πληροφορία που πήραμε.

Είναι γεγονός πως ειδικά τα τελευταία χρόνια, ο πολίτης ανά τον κόσμο ενδιαφέρεται περισσότερο να είναι ενήμερος για θέματα που συμβαίνουν στη χώρα του, στη πόλη του, στον κόσμο. Αυτό αντιλαμβάνεστε πως δεν συνέβη από μόνο του. Εκατοντάδες γεγονότα έχουν φέρει «κοσμικές» αλλαγές και οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί πως πρέπει πλέον να γνωρίζουν και όχι απλά να πιστεύουν.

Γεγονός είναι επίσης, πως δεχόμαστε εκατομμύρια πληροφορίες, ειδικά από το διαδίκτυο (Υπερπληροφόρηση) μη γνωρίζοντας την εγκυρότητα τους. Το ίδιο συμβαίνει φυσικά και από τα ΜΜΕ με λίστα ή χωρίς. Μας δείχνουν την ίδια είδηση με μια διαφορετική οπτική, καταλήγοντας στον ίδιο παρονομαστή τελικά.

Τα νέα και οι ειδήσεις που μας δείχνουν, αν έχετε παρατηρήσει, ολοένα και γίνονται χειρότερα. Σαν να απομακρυνόμαστε αρκετά από την πραγματική μας φυσιολογία και τις μέρες που υπήρχαν και ευχάριστες ειδήσεις. Κάποια εποχή (προ κρίσης) υπήρχε μια σχετική αναλογία σε «κακές» και «καλές» ειδήσεις. Τώρα πια δεν βλέπεις κάτι το καλό, το δίκαιο. Τα αθλητικά ίσως, αλλά και αυτό ανάλογα με τι ομάδα είσαι, θα σε πιάσουν τα «διαόλια» σου. Τώρα μας προβάλλουν συνεχώς για πολέμους (Ουκρανία, Τουρκία, Συρία κ.α.), βιασμούς, δολοφονίες, οικονομική κρίση και θανάτους. Αδιέξοδα παντού. Οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, επαγγελματικά.

Κάποιοι συμπολίτες μας, από την άλλη, εμπιστεύονται (πιστεύουν) συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, σε βαθμό εθισμού. Όμως για όλους έχει την ίδια συνέπεια. Έτσι νιώθουν πολλές φορές ανήμποροι να αντιδράσουν και έτσι στεναχωριούνται, πιέζονται ψυχικά και οδηγούνται σε απόγνωση. Μελέτη του περιοδικού Health Communication (Αύγουστος 2022) υποστηρίζει ότι τα άτομα με εθισμό στις ειδήσεις είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από στρες, άγχος και κακή κατάσταση της υγεία τους.

Η διαρκής έκθεση σε ειδήσεις μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση συνεχούς εγρήγορσης και να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ο κόσμος μας είναι άσχημος και επικίνδυνος. Όχι πως δεν είναι.

Τα μονοπάτια που μας οδηγεί αυτού του είδους η ενημέρωση, είναι δαιδαλώδη και τελικά ατέρμονα. Χωρίς σωστή ενημέρωση και έρευνα, μένουν οι περισσότεροι στο «μη χείρον βέλτιστον».

Αυτό οφείλεται στην αντίληψη και τη γνώση που έχει αποκτήσει ο καθένας μας, και φυσικά στην έρευνα που έχει κάνει σε μια συγκεκριμένη είδηση.

Αυτό είναι και το σημείο όπου μας έχει κερδίσει πραγματικά το καθεστώς. Ελλιπής πληροφόρηση, ελλιπής κρίση. Διαστρέβλωση της αλήθειας.

Εκείνοι κάνουν τελικά τη διαχείριση της είδησης και κρύβουν ή εμφανίζουν αναλόγως τι τους εξυπηρετεί. Προπαγανδίζοντας και δείχνοντας μόνο ότι θέλουν εκείνοι.

Έτσι πολλοί από τους συμπολίτες μας, ανήμποροι να αντιδράσουν στις ορέξεις των καθοδηγητών τους, κάνουν πολλές φορές κακό στον ίδιο τους τον εαυτό (Αυτοκτονίες-ψυχοφάρμακα κ.ο.κ).

Παλιά τακτική του καθεστώτος, να δημιουργεί το πρόβλημα, το όποιο πρόβλημα και να φέρνει δικές του έτοιμες λύσεις, που τελικά μας κάνουν να μένουμε άπραγοι χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα και ουσιαστική λύση. Βοηθάει φυσικά και η παραπλάνηση που δημιουργούν. Για παράδειγμα, έχουν πρώτη είδηση ένα μεμονωμένο τραγικό γεγονός, και παράλληλα κάνουν κάτι ακόμα πιο τραγικό για το σύνολο της κοινωνίας.

Πώς θα ένιωθες όμως αν ήξερες πως δεν μπορείς να αποτύχεις. Ότι δηλαδή υπάρχει μια οριστική λύση για όλα τα προβλήματα που βιώνουμε σήμερα.

Αν ήξερες δηλαδή πως η πολιτεία μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά και υπέρ όλων υμών.

Μα πως θα μου πει κάποιος; Τι μπορεί να αλλάξει και εγώ να είμαι συμμέτοχος σε αυτό;

Είναι μια πολύ καλή ερώτηση αρχικά θα πούμε, που τίθεται τελευταία από πολλούς στεναχωρημένους, ανήμπορους συμπολίτες μας. Και είναι λογικό. Μιας και έτσι όπως είναι δομημένο το καθεστώς, ο πολίτης είναι αχρείαστος. Μια μέρα μονάχα στις εκλογές, μας χρειάζονται, εικονικά βέβαια μιας και τα αποτελέσματα έχουν βγει πριν την καταμέτρηση, αλλά έστω και τυπικά, πρέπει να τους δώσουμε την εντολή να πράξουν τα ίδια και χειρότερα όπως όλα δείχνουν.

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την Ελλήνων πολιτεία. Μια πολιτεία ανθρώπων που συνυπάρχουν με κοινό νου (κοινωνία) που διέπεται από ένα αξιακό σύστημα.

Ένα αξιακό σύστημα όχι άγνωστο σε εμάς, αλλά σίγουρα ξεχασμένο, κοιμισμένο αν θέλετε.

Μα με αξίες πως θα φάμε… Θα ρωτήσει κάποιος.

Το οικονομικό θέμα είναι λυμένο. 600 δις κατατεθειμένα στο όνομα μας βρίσκονται στους τελευταίους 6 κρατικούς προϋπολογισμούς περιμένοντας την αποδοχή του κράτους. 2.3 τρις για έργα πραγματικής ανάπτυξης περιμένουν να εκταμιευθούν για να δώσουν εργασία και χρήμα σε όλους. Το αξιακό όμως είναι πιο σημαντικό ακόμα.

Αυτό έχει χαθεί στην πραγματικότητα και βλέπουμε μόνο άδικες ειδήσεις για το σύνολο αλλά και για μεμονωμένα πρόσωπα. Αυτά έχουν χαθεί και βλέπουμε συνέχεια τελευταία βιαστές – παιδοβιαστές – δολοφόνους – κλέφτες, απατεώνες και φυσικά πολιτικούς που δεν έχουν καμία αξία καμία ηθική.

Χαθήκαν οι αξίες, χαθήκαμε και εμείς !!!

Η μοναδική λύση βρίσκεται μέσα μας. Στην νόηση μας και την αντίληψη μας. Όταν αντιληφθούμε πως δεν τους χρειαζόμαστε γιατί μόνο κακό και άδικο παράγουν. Τότε θα κατανοήσουμε την δική μας δύναμη.

Τότε όλοι ενωμένοι και εφόσον έχουμε γίνει πολίτες με αξίες και αρχές, θα δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερες πολιτείες, που με την σειρά τους, θα δημιουργούν άξιους πολίτες.

Έτσι θα επαναφέρουμε και την πραγματική αφθονία. Που εκεί δεν χωράνε στεναχώριες και λανθασμένες επιλογές.

Όλα είναι ένα κλικ. Μια αόρατη μεμβράνη που μας χωρίζει από την ευδαιμονία.
Σπάστην!!!





Σύνταξη: Καλλέργης Ηλίας




ΠΗΓΗ

esykpda.blogspot.com/2022/10/blog-post_20.html